اقدامات پرستاری در سندرم دیسترس تنفسی بالغین
(Adult Respiratory Distress Syndrome)
راه هوایی‌بیمار را با استفاده از ساکشنینگ استریل حفظ و باز نگه دارید( بهترین روش ساکشنینگ، ساکشنینگ به شیوه بسته(close suction systemm) است).
برای کمک به رقیق‌سازی ترشحات غلیط و تسهیل خروج آن‌ها، از مرطوب‌سازی(humidification) استفاده کنید.
وضعیت تهویه و اکسیژناسیون بیمار را از طریق مانیتورینگ پالس اکسی‌متری و گازهای خونی شریانی و کاپنوگرافی کنترل کنید.
یک راه ارتباطی با بیماری که به دلیل لوله‌گذاری تراشه و تهویه مکانیکی قادر به صحبت کردن نیست، برقرار کنید.
سطح هوشیاری بیمار را به‌طور مرتب مورد پایش و ارزیابی قرار دهید.
وضعیت همودینامیک بیمار را مورد مانیتورینگ قرار دهید.
وضعیت الکترولیتی بیمار را مورد ارزیابی مرتب قرار دهید.
سدایتوها را با هدف کاهش بی‌قراری بیمار تجویز کنید.
بیمار را طبق یک برنامه مشخص تغییر پوزیشن دهید( پوزیشن درمانی در سندرم دیسترس تنفسی، پوزیشن پرون است).
به هرگونه تغییرات ایجاد شده در وضعیت تنفسی، درجه حرارت و فشار خون بیمار توجه و آن‌را ثبت کنید.
میزان دریافت انرژی(caloric intake) و وضعیت تغذیه‌ای بیمار را ارزیابی و ثبت کنید. حمایت تغذیه‌ای را با به‌کارگیری روش‌های تغذیه لوله‌ای یا وریدی در نظر داشته باشید.
برای پیشگیری از تشدید خستگی و بهبود وضعیت عمومی بیمار،برنامه‌ی مراقبتی‌ای با در نظر گرفتن دوره‌های استراحت و فعالیت طراحی کنید.
فیزیوتراپی اندام‌ها و تمرینات ورزشی غیرفعال را در محدوده‌ی دامنه‌ی حرکتی مفاصل انجام دهید.
از پوست بیمار با هدف پیشگیری از برهم خوردن تمامیت آن و ایجاد زخم فشاری مراقبت به‌عمل آورید.
پاسخ‌دهی بیمار به درمان‌های به‌کار گرفته شده را مورد ارزیابی قرار دهید.
حمایت روانی و عاطفی را فراموش نکنید.
مرکز پرستاری راهیان سلامت